جذام همچنان در ایران قربانی می گیرد

به گزارش دوست بلاگ، مدیر کشوری برنامه کنترل سل و جذام وزارت بهداشت با اعلام آخرین آمار ابتلا به این بیماری در ایران، گفت: اکنون درمان بیمار در کنار خانواده اش انجام می گردد و دیگر قرنطینه و طرد شدن بیمار معنایی ندارد.

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایسنا، دکتر مهشید ناصحی در آستانه روز جهانی پیشگیری از جذام، با تاکید بر اینکه بواسطه بکارگیری رژیم درمانی موثر و ارائه رایگان داروهای ضد جذام و خدمات مراقبتی مورد احتیاج بیماران و خانواده های آنها در کشور، تعداد ابتلا به جذام به شدت کاهش یافته است، ادامه داد: خوشبختانه از سال 1372 در سطح کشوری و از سال 1376 در سطح شهرستانی پیروز شده ایم که به مرحله حذف جذام دست پیدا کنیم؛ حذف بیماری به این معناست که میزان شیوع جذام به کمتر از یک مورد در هر 10 هزار نفر جمعیت رسیده است.

وی در مورد ثبت موارد این بیماری در ایران از زمانی که سیستم ثبت آمار و اطلاعات جذام به وجود آمده است، اعلام کرد: کل تعداد موارد ثبت شده بیماری جذام در ایران تا کنون 11 هزار و 871 مورد بوده است که از این تعداد 9 هزار و 21 مورد درمان کامل شده و بهبود یافته اند، و 2 هزار و 418 نفر فوت نموده اند که البته علت فوت آنها ابتلا به جذام نبوده؛ چراکه جذام مرگ آفرین نیست بلکه به علت کهولت سن یا مسائل دیگر جان خود را از دست داده اند.

این مقام مسئول در مورد آمار ابتلا به جذام در سال 97، گفت: سال گذشته تنها 18 نفر بیمار جدید مبتلا به جذام داشته ایم که از این تعداد 15 نفر ایرانی بودند و 13 درصدشان به معلولیت درجه دو یعنی معلولیت شدید دچار شده بودند. وزارت بهداشت در مورد درمان بیماران خارجی نیز اقدامات مقتضی را برای جلوگیری از انتقال آن به سایر افراد انجام می دهد.

وی در پاسخ به این سوال که درصد ابتلا به بیماری در زنان و مردان به چه شکل است، گفت: در آمار سال گذشته، یک سوم مبتلایان را بانوان تشکیل می دادند. ولی آنجایی که تظاهرات بالینی بیماری با مسائل پوستی شروع می گردد به واسطه فرهنگ موجود در کشور ما و نوع پوشش ممکن است بیماری در زنان دیرتر از مردان تشخیص داده گردد.

ناصحی با اشاره به اینکه اکنون درمان بیمار در کنار خانواده اش انجام می گردد و دیگر قرنطینه و طرد شدن بیمار معنایی ندارد، اظهار کرد: در گذشته های دور به واسطه نبود درمان موثر، مبتلایان به جذام از جمع و حتی خانواده رانده شده و به مراکز و مناطق دور افتاده نظیر آسایشگاه بابا باغی تبریز می رفتند؛ که در حال حاضر علیرغم وجود درمان موثر و عدم احتیاج به وجود چنین مکانی، بعضی از این بیماران درمان شده و چند نسل بعدی از فرزندان سالم شان همچنان در این مناطق زندگی می نمایند. به همین خاطر بعضی خدمات دولتی نظیر آموزش و پرورش و بهداشت و درمان در این مرکز ارائه می گردد.