کشف نادر در شهر سوخته؛ میمون باستانی و اشرافی مُرده در قفس، دفن عجیب میمون همچون بچه ها باستان - دوست بلاگ

سرپرست گروه باستان شناسی شهرسوخته افزود: اهمیت پیدا شدن این میمون در شهر سوخته دو علت دارد، یکی اینکه این نوع میمون اصولا در جغرافیای ایران وجود ندارد و خارج از فلات عظیم ایران وارد شده و در مطالعات صورت گرفته این نوع میمون در شمال هندوستان تا مرزهای چین و آسیای مرکزی وجود داشته، بنابراین میمون یاد شده وارداتی به شهر سوخته بوده است.

وی گفت: چون شهر سوخته با سرزمین های شرقی ایران مانند شمال هندوستان و آسیای مرکزی مراوده های تجاری فراوانی داشته و اطلاعات خیلی زیادی در این زمینه وجود دارد، متوجه شدیم که این میمون از آنجا آمده است.

سید سجادی با بیان اینکه اصولا این میمون ها در دنیای باستان مانند کالای لوکس و اشرافی محسوب می شده و اینها را بیشتر برای هدیه دادن به افرادی که در جامعه دارای طبقه خاص اجتماعی بودند مانند انسان های نخبه، تاجر، حاکم یا در کل کسانی که دارای شخصیت خاصی بودند، وارد می کردند به ایرنا گفت: مهمترین نکته ای که در خصوص اهمیت این میمون وجود دارد این است که میمون چون خردسال بوده و کمتر از پنج سال سن داشته در شهر سوخته دفن شده و قبری برای این میمون مانند قبر بچه ها خردسال شهر سوخته ساخته اند و اهمیتی که این میمون برای صاحبش داشته مانند بچه ها بوده است.

سرپرست گروه باستان شناسی شهر سوخته ادامه داد: در شهر سوخته بچه ها را معمولا بدون اشیاء و هدایا دفن می کردند یا هدایای کمی برایشان می گذاشتند به اسم مثال برای یک کودک سه یا چهار ساله یک کاسه، بشقاب، لیوان یا محتویات غذایی و نوشیدنی در کنارش قرار می دادند و دفنش می کردند و این میمون چون خردسال بوده مانند بچه های آن موقع دفن شده و در کنارش لیوانی منقوش وجود داشته است.

وی گفت: این مساله بسیار جالبی است که باید مطالعه گردد تا بفهمیم نقش این میمون چه بوده زیرا یک احتمال بسیار کمی که وجود دارد این است که اگر این میمون از شمال هندوستان وارد شده باشد، به علت اینکه در هندوستان جانور پرستی و بت پرستی رایج بوده و هنوز هم رایج است امکان دارد این میمون هم مثل برخی دیگر از جانوران که در منطقه هندوستان پرستش یا ستایش می شدند همان نقش را برای صاحبش در شهر سوخته داشته یعنی به عبارت دیگر صاحب این میمون آدمی با یکسری اعتقاداتی بوده که میمون را به این منطقه آورده است.

سید سجادی بیان نمود: این میمون به علت اینکه در اسارت و داخل قفس نگهداری می شده مرده و این موضوع را از مطالعه چگونگی رشد و شکل گرفتن استخوان ها به خصوص پاها و دست هایش متوجه شدیم. این یک کشف بسیار مهمی بوده که در حال حاضر در مهمترین مجله استخوان باستان شناسی جانوری دنیا به انگلیسی چاپ شده و فارسی آن هم تا دو یا سه ماه دیگر منتشر خواهد شد.

سرپرست گروه باستانشناسی شهر سوخته با اشاره به فصل های مختلف کاوش در این محوطه باستانی گفت: از سال 76 تا سال گذشته 17 فصل کاوش در شهر سوخته صورت گرفته که در این میان چهار سال به دلایلی این حفاری تعطیل بوده است.

وی گفت: بر اساس برنامه ریزی ها، سه فصل دیگر حفاری باید انجام گردد تا یک دوره 20 ساله یا 20 فصل حفاری به اتمام برسد و بعد از آن تا 2 سال کار حفاری متوقف خواهد شد و تنها کارهای مطالعاتی و انتشارات را تکمیل خواهیم کرد.

دکتر سید سجادی اضافه نمود: کار کاوش هرساله در فصل پاییز و زمستان انجام می گردد اما به علت مسائل اداری به خصوص مسائل اقتصادی و کمبود بودجه امیدواریم سال جاری اوایل آبان فصل کاوش شروع گردد زیرا یک محوطه عظیم مانند شهر سوخته هنوز کار بسیار دارد.

وی بیان نمود: قسمت هایی در شهر سوخته وجود دارد که کاوش در آنها خیلی واجب است البته باید سه تا چهار نسل، باستان شناسی در این منطقه انجام گردد.

سرپرست گروه باستان شناسی شهر سوخته گفت: چیزی که برای من خیلی اهمیت دارد، تکمیل کارها در منطقه مسکونی شرقی شهر سوخته است زیرا در پی یافتن دوره های قدیمی تر این شهر هستیم یعنی در حفاری های این چند ساله بیشتر دوره هایی را کار کردیم که متعلق به حدود 2 هزار و 300 تا 2 هزار و 800 قبل از میلاد مسیح بوده است.

وی با بیان اینکه به یک سلسله اطلاعاتی از دوره های قدیمی تر شهر سوخته دست یافته ایم، اضافه نمود: از سال گذشته کارهایی را در یک قسمت هایی از شهر سوخته شروع کردیم اما متاسفانه به علت مسائل اقتصادی و کمبود بودجه خیلی نتوانستیم پیشروی کنیم.

سرپرست گروه باستان شناسی شهرسوخته ادامه داد: دو ساختمان عظیم هم در مرکز تپه شهر سوخته وجود دارد که کار کاوش یکی از آنها را از دو سال پیش شروع کردیم و امیدواریم سال جاری بتوانیم ساختمان دیگر را کاوش کنیم.

وی اظهار کرد: تا به امروز در 17 فصل کاوش تنها بین چهار تا پنج درصد محوطه شهرسوخته کاوش شده و این کشفیات شامل ساختمان ها، اشیا یا مسائل جامعه شناسانه بوده است.

سجادی گفت: شهر سوخته مانند تمامی محوطه های باستانی اطلاعاتی راجع به شناسایی مردم، بیماری ها و شرایط تغذیه به باستان شناسان داده است.

وی اضافه نمود: در منطقه سیستان جایی را قدیمی تر از شهر سوخته نداریم، یعنی حدود 5200 سال پیش این شهر شکل گرفته و فعلا چیزی در سیستان پیدا نشده که از این تاریخ قدیمی تر باشد، بنابراین اینجا یک دوره است که به آن دوران شروع شهرنشینی می گوییم.

این باستان شناس متخصص و با تجربه ادامه داد: شهر سوخته حدود 5200 سال پیش به صورت یک روستا بوده که در عرض 500 سال توسعه پیدا نموده و حالت شهر به خود گرفته و اوج شکوفایی شهرسوخته 4300 تا 4600 سال پیش بوده است.