فاطمه معتمدآریا: ارشاد باید جلوی تیغ حملات بایستد - دوست بلاگ

روزنامه شرق - عسل عباسیان: فاطمه معتمدآریا، بازیگر نقش های ماندگار، در جشنواره سی وهفتم فجر با دو فیلم بنفشه آفریقایی ساخته مونا زندی حقیقی و جاندار به کارگردانی حسین امیری دوماری و پدرام پورامیری (جوان ترین کارگردان های اکنون سینمای ایران) حضور دارد؛ جشنواره ای که اتفاقا با عظیمداشت ایشان هم مصادف شده است. معتمدآریا اما به عظیمداشت اعتقادی ندارد و خواسته اش این است که به جای این تشریفات، مسئولان ارشاد تمام قد پشت سینما بایستند و پشت سینما را در برابر حملات خارج از آن خالی ننمایند. در یکی از شب های شلوغ جشنواره در جهت بازگشت معتمدآریا از فیلم برداری فیلم رضا درمیشیان و در راه یکی از اکران های جشنواره ای فیلم هایش گپ زدیم که حاصل آن اکنون پیش روی شماست.

شما همواره در انتخاب نقش هایتان بسیار سختگیر هستید و ساده به یک فیلم نامه بله نمی گویید. شنیدم برای حضور در بنفشه آفریقایی فیلم نامه های دیگر را رد کردید؛ درست است؟

بله.

گفت وگو با فاطمه معتمدآریا در روزهای جشنواره فجر

این فیلم نامه چه ویژگی ای داشت که به فیلم نامه های دیگر نه گفتید؟

ویژگی اصلی اش برای من متفاوت بودن موضوعش بود، یعنی موضوعی بود که تا به حال در ایران راجع به آن فکر نشده یا کار نشده بود، نکته بعدی وجود خانم زندی به اسم کارگردان بود، نکته بعدتر همکاران درجه یکی که قرار بود در این فیلم حضور داشته باشند، همه اینها باعث شدند که فیلم نامه های دیگر را رد کنم.

حتی شنیدم که حضور فرهاد صبا هم در این فیلم به پیشنهاد شما بوده...

حضور ایشان برای من بسیار مهم و باارزش بود، ولی خود خانم زندی و آقای شجاع نوری یک سری فهرست داشتند برای بازیگران، بازیگران مکمل، بازیگران اصلی و عوامل اصلی فیلم که آقای صبا هم یکی از افراد فهرست بود که خود آقای شجاع نوری به خصوص و خانم زندی اصرار داشتند که ایشان حضور داشته باشند.

آقای صبا بعد از سال ها به سینمای ما برگشته بودند. تجربه همکاری با ایشان چطور بود؟ سومین تجربه همکاری تان با ایشان بود؟

بله فکر می کنم سومی بود. گل پامچال، یک بار برای همواره و بنفشه آفریقایی. آقای صبا بعد از سال ها برای بنفشه آفریقایی به ایران برگشتند، ولی قبلش در کانادا، در ونکوور با چند نفر از فیلمسازان ایرانی و یک یا چند فیلم محصول مشترک کار نموده بودند. من فکر می کنم آقای صبا کوله باری از تجربه همراهشان بود که اینها را باید با نسلی جوان تقسیم می کردند. به نظرم می گردد از این تجربیات بهره بهتر و بیشتری برد.

گفتید که موضوع بنفشه آفریقایی چیزی بود که نظر شما را جلب کرد.

بله، وقتی فیلم نامه را خواندم دیدم شخصیت زنی است که با درایت و جسارت و خیلی ثابت قدم کاری نامتعارف را انجام می دهد، این را تقریبا هیچ وقت در هیچ شخصیتی در فیلم های ایرانی ندیده بودم. برای همین مصمم شدم در این نقش حضور داشته باشم البته فیلم نامه چیزهایی داشت که شاید خیلی با ذهنیت من نمی خواند که با خانم زندی راجع به آنها صحبت کردیم. در نهایت سناریو همان چیزی شد که فیلم را ساختند و به نظرم مجذوب نماینده بود.

جاندار چه ویژگی ای داشت که شما را جلب کرد برای حضور؟ با توجه به اینکه فیلم سازانش هم کاراولی هستند؟

من هشت ماه گفتم نه و کارگردان ها هشت ماه کوشش کردند که رأی من را مثبت نمایند و در نهایت آنها بردند و مهم ترین مسئله ام هم فیلم نامه بود. اتفاقا جاندار هم موضوع خوبی بود که به نظر من پرداخت فیلم نامه اش خیلی انرژی برده بود. نویسنده ها انرژی شان را صرف یک موضوع خاص و هدفمند به همراه تعدادی خرده قصه نموده بودند. فکر می کردم که باید ساده تر باشد و موضوع اصلی و رنگ آمیزی ای از قصه های کنارش کافی خواهد بود که در نهایت پس از مدت ها بحث و گفت وگو، کارگردان ها که نویسنده های فیلم نامه هم هستند، به این نظر نزدیک شدند.

گفت وگو با فاطمه معتمدآریا در روزهای جشنواره فجر

و در نهایت این رخ داد؟

در بسیاری از موارد به تفاهم رسیدیم.

چقدر از آن چیزی که روی پرده نمایش داده می گردد، راضی هستید؟

به نظر من برای اولین فیلم دو فیلم ساز این قدر جوان، فوق العاده است؛ خیلی عالی است. آن چیزی که من دیدم، اگر یک فیلم ساز باتجربه می ساخت، قطعا می توانست سکانس هایش را شکل دیگری بگیرد، ولی به نظرم برای دو فیلم ساز جوان، فیلمی درآمده که جزء فیلم های خیلی خوبی است که در این سال ها ساخته شده است.

چطور توانستید با کوله باری از تجربه، به دو جوان دهه هفتادی و 23ساله در مقام کارگردان های جاندار اعتماد کنید و با آنها همراه شوید؟

به خاطر همان تجربه ای که اشاره کردید... وقتی فیلم سازی در 23، 24سالگی مشغولیت ذهنی اش چنین موضوعاتی باشد، همین برای اعتماد و افتخار من و بلکه سینما و جامعه ایرانی کافی است.

سال جاری شما بعد از مدت ها با دو فیلم در جشنواره هستید. چقدر این برای خود شما یک اتفاق محسوب می گردد؟

راستش فکر کنم الان تصمیم گرفته شده که دو فیلم من نمایش داده گردد؛ یعنی معمولا سالی دو فیلم دارم، ولی گاهی اوقات یکی از آنها حاضر نمی گردد و یا یکی از آنها مسئله پیدا می نماید. انگار یک شانسی بوده که سال جاری هر دو آنها را بدون مشکل با هم نشان می دهند.

احتمالا برای کسی مثل شما که جایزه های مختلف را تجربه نموده اید و هیچ جایزه دیگری نمانده که بخواهید تجربه کنید، ولی چقدر هر سال این موقع که می گردد به جایزه گرفتن فکر می کنید؟

در این مورد هیچ فکری نمی کنم. حتی یک بحث خیلی مفصلی با دوتا کارگردان جوانمان؛ آقای حسین امیری دوماری و آقای پدرام پورامیری داشتم که اصلا اهمیتی ندارد که فیلم تو در بخشی از یک جشنواره قرار می گیرد یا نمی گیرد، مهم این است که فیلمت ساخته شده و قرار است یک عده ای این فیلم را نگاه نمایند و مهم این است که تماشاچیان آن را دوست داشته باشند و با مجموعه ای از مخاطبان ارتباط برقرار کند. اگر این اتفاق بیفتد، آن فیلم برنده است و اگر این اتفاق نیفتد، صدتا جایزه هم به آن بدهند یا در برترین بخش های مسابقه هم قرار بگیرد، چه فایده ای دارد؟ می گردد آن فیلم را گذاشت داخل کمد و درش را بست، ولی فیلمی که با مخاطبش سروکار دارد و مخاطبش را تحت تأثیر قرار می دهد، هیچ طوری نمی گردد آن را پنهان کرد، بالاخره تماشاچی خودش را پیدا می نماید.

گفت وگو با فاطمه معتمدآریا در روزهای جشنواره فجر

پس تلویحا می گردد گفت که جایزه اصلی را فیلم از مخاطبش می گیرد؟

همین طور است و یک مثال جالبی هم برایشان زدم و گفتم من همواره برای برترین کارهایم جایزه نگرفتم. یا در جشنواره نبودند یا اگر بودند به دلایلی جایزه نگرفتم؛ مثل گیلانه یا روسری آبی یا هنرپیشه و...، ولی بعدا از طرف مردم و منتقدان از برترین کارهایم شناخته شدند بنابراین جایزه اصلی را مردم می دهند.

سال جاری در جشنواره از شما تقدیر به عمل آمد و برایتان عظیمداشت گرفتند. این اتفاق که به نوعی فلش بکی به همه سال های فعالیتتان هم بوده و قدردانی و پاسداشت همه این سال هایی که زحمت کشیدید، برایتان چطور بود و موضع خودتان نسبت به آن چگونه است؟

نمی خواهم به کسی که به من محبت و توجه نموده، بی احترامی کنم و سپاسگزارم از همه، به خصوص دوستان و همکاران و همه کسانی که با حرف های دلنشین واقعا مفتخر و شرمسار ام کردند، ولی خیلی سال است که همه جوره در خصوص سینما و من که جزئی از این سینما بودم بی انصافی و توهین شده و هر کس از هرجا و به هر شکلی که توانسته آن را مورد هجوم قرار داده است؛ ضعف هایش را عظیم و موفقیت ها و افتخارات بسیار عظیمش را حقیر و گاه سیاه نشان داده اند. انتظار و عظیمداشت این است که زمانی که سینما مورد حمله قرار می گیرد، وقتی تیغ تیز حمله غیرسینمایی ها به طرف سینما می آید، وزارت ارشاد اولین جایی باشد که جلویش را بگیرد؛ وزارت ارشادی که حواسش به یک تار موی بازیگر تا فلان جمله در فیلم هاست باید پشت سینما بایستد و اصلا وظیفه اش این است که به اتکای همه افتخاراتی که سینما برای این سرزمین به دست آورده، پشتیبان آن باشد. متأسفانه این حمایت از سینما در وزارت ارشاد به اسم متولیان سینما، آن گونه که شایسته این سینماست نبوده است.

گفت وگو با فاطمه معتمدآریا در روزهای جشنواره فجر

بنابراین ظاهرا دلخوری ها آن قدر است که این تقدیرها به جان شما ننشیند؟

نه، من فقط چیزهایی را یادآوری می کنم که لازمه یک کار فرهنگی هستند. لازمه کار فرهنگی این است که مسئولان فرهنگی حامی اش باشند، چون وظیفه من یا عوامل سینما نیست که ذهنیت ها و اطلاعات غلط مسئولان و نهادهای غیرسینمایی را پاک کنیم تا به بازیگری حمله ننمایند یا سردر سینمایی را پایین نیاورند یا به توهین ها در رسانه ها جواب دهند، اینها وظیفه ارشاد است. من دلخوری ای از هیچ کس ندارم، فقط فکر می کنم چطور ممکن است عده ای وظایف خودشان را نشناسند و مسئولیت داشته باشند یا بشناسند و عمل ننمایند؟

حالا با توجه به اینکه این ایام ایامی است که ما می توانیم بیشتر از همواره به سینما فکر کنیم، شرایط و حال وروز سینمای این دوران و این سال ها را شما چطور ارزیابی و تحلیل می کنید؟

به نظرم سینمای ما شاید چندسالی در کما بود و نمی توانست چشمانش را باز کند و به اتفاقاتی که دوروبر یا درونش می افتاد، واکنش نشان دهد. انگار کم کم دارد از کما بیرون می آید و متوجه اطراف، به خصوص مسائل درون خودش می گردد. بخشی از این هوشیاری به علت خطراتی است که سینما را از درون تهدید می نماید و بخش دیگر انرژی و نیروی جوانی است که وارد سینما شده اند و شاید مهم تر از اینها امیدوارم که دیگر نمی گردد سینماگران را مورد حملات منکوب نماینده قرار داد و آنها را تحقیر و به آنها توهین کرد یا با زور و تحکم با آنها برخورد کرد. انگار کم کم همه دارند سایه رفتارهای خیلی بد و خشن و ناپسند را پس می زنند. هرچه هست، دارد از روی سینما لایه برداری می گردد و از زیرش همین طور مدام شکوفه های جوان دانه دانه در حال بیرون آمدن است که امیدوارم به جای پیرهای سینما در هوایی پاک تر و با اندیشه ای عمیق تر رشد نمایند.

گروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت را از ما بخواهید.