خبرنگاران؛ احسان محمدی- در فیلم فرار به سوی پیروزی وقتی قرار می گردد زندانیان روبروی تیمی از افسران آلمانی بازی نمایند، مربی توی رختکن سعی می نماید برایشان شرح بدهد که باید به هم پاس بدهند، پله که نقش یکی از زندانیان را بازی می نماید، بلند می گردد، گچ را از دست او می گیرد و می گوید شما توپ رو به من بدید من هم اینجوری، اینجوری می برم گلش می کنم!

بعد راستا مارپیچ مانند را روی تخته سیاه می کشد. کاری که در انجام دادنش مهارت دارد. حمل توپ، دریبل زدن بازیکن مقابل در اوج سرعت و گلزنی. مربی البته می خندد و می گوید به این سادگی هم نیست! بازی که آغاز می گردد پله می بیند حق با مربی است، با هر حرکتی بازیکنان حریف روی او خطا می نمایند و داور هم سعی می نماید نبیند!

نسل بازیکنانی از این دست در فوتبال ما تقریباً منقرض شده است. کسانی که مثل علی کریمی، خداداد عزیزی، فرهاد مجیدی و حتی همین محمدرضا خلعتبری در روزهای اوج می توانستند این کار را انجام بدهند. خودشان گل بزنند یا پاس گل بدهند. در دنیا هیچ مثالی بهتر از لیونل مسی نیست. مهاجمانی که بتوانند در عصر دفاع فشرده و کمبود فضای تحرک، می توانند مثل نیزه، سپر را بشکافند.

مهدی ترابی با قد 185 سانتیمتری برای انجام این حرکات به نظر فیزیک مناسبی ندارد اما مدتهاست این کار را انجام می دهد. چه زمانی که ستاره سایپا بود و چه حالا که در پرسپولیس پرستاره توپ می زند. او توپ را از میانه میدان می گیرد، با گام های بلند و تغییر راستاهای سریع، از لابه لای مدافعان رد می گردد، به موقع شوت می نماید، پاس می دهد یا با بغل پاهای زمینی دروازه ها را باز می نماید. گابریل کالدرون حق دارد عکس او را توی کیف پولش بگذارد یا بچسباند بالای تختش! در این فصل او بیش از هر کسی، مدیون مهدی ترابی بوده که هر وقت اراده نموده تیم خسته را از چالش عبور داده است.

چهارسال پیش با کت و شلوار سیاه و پیراهن سفید روبروی عادل فردوسی پور در برنامه 90 نشسته بود و تاتی حرف می زد. از دسته زبان های ایرانی شاخته شمال غربی که زمانی از آذربایجان تا شمال خراسان گسترده بود و مهدی ترابی آن را در اشتهارد - زادگاهش در 60 کیلومتری کرج یاد گرفته است.

در آن برنامه مثل همین روزها سربه زیر و آرام بود و تعریف کرد چطور از فوتسال به فوتبال آمده است. در اولین بازی ملی اش مقابل ازبکستان توپ را گرفت، به قول عادل فردوسی پور نیکبخت طور از بین بازیکنان رد شد، توپ را جلو برد و تک گل بازی را زد. گاهی توپ به پایش می چسبد و تکل زدن و خطا کردن مدافعان هم فایده ای ندارد. این روزها آنقدر خوب است که طرفداران پرسپولیس آرزو می نمایند می شد به او تافت زد و در همین فرم نگهش داشت!

ترابی یک استعداد درخشان برای فوتبال ملی ایران است. از آنها که فوتبال را زیبا می نمایند. فوتبالی که گاهی نقش قرص دیازپام را برای یک خواب عمیق ایفا می نماید. او تقریباً همان کاری را برای پرسپولیس می نماید که علی کریمی در سال های اول حضورش می کرد. نسخه پروین در رختکن این بود: توپو بدید علی، خودش می بره می کنه تو گل!

-

بیشتر بخوانید:

ذوب آهن 0 - 3 پرسپولیس/ شکست طلسم 9 ساله (+جدول)

آسمانِ لیگ آبی شد، زمینِ اصفهان سرخ!

• طراحی تراکت

  طراحی تراکت | بهترین طراحی را از حرفه ای ترین طراحان گرافیکی بخواهید

• طراحی کاتالوگ

  طراحی کاتالوگ | با یک طراحی حرفه ای کاتالوگ کسب و کارتان را به اوج ببرید

پایگاه اینترنتی مأوا: پایگاه اینترنتی مأوا، مجله خبری و تحلیلی