بازی، ابزار جنگی بچه ها با کرونا
به گزارش دوست بلاگ، این روز ها باید حواس مان باشد اخبار مربوط به ویروس کرونا را در زمانی که بچه ها حضور دارند، دنبال نکنیم؛ کاری که ساده به نظر نمی رسد، اما راه چاره هایی برایش وجود دارد که بد نیست آن ها را بدانید.
راضیه زرگری| بچه ها تمام اتفاقات دور و اطراف شان را درک می نمایند؛ حتی زمانی که مشغول بازی هستند و ما عظیم تر ها تصور می کنیم حواس شان پرت بازی است، اما تحلیل آن ها با ما فرق می نماید. آن ها از رویداد های پیرامون زمانی که برایشان خیلی جدی و قابل لمس باشد، فاجعه می سازند و همه چیز را به شکل غلوآمیز باور نموده یا می پذیرند و همین می تواند آن ها را دچار استرس کند.
ما می توانیم از حالت های آن ها این واکنش را متوجه شویم. بچه ها وقتی استرس می گیرند، قلب شان تند تند می زند و احتمالا دل درد و حالت تهوع می گیرند یا دست هایشان عرق می نماید. باورش سخت است که تمام این حالت ها تنها با شنیدن اخبار بد می تواند برای بچه ها پیش بیاید.
این روز ها باید حواس مان باشد اخبار مربوط به ویروس کرونا را در زمانی که بچه ها حضور دارند، دنبال نکنیم؛ کاری که ساده به نظر نمی رسد، اما راه چاره هایی برایش وجود دارد که بد نیست آن ها را بدانید.
این موضوع را یادمان باشد که در این دوران که همه گیری بیماری همه چیز از جمله فعالیت مدارس، مهد های کودک و مشاغل و رفت و آمد های روزمره را تحت تأثیر قرار داده، وابستگی بچه ها به عظیم تر ها بیشتر می شود.
آن ها از اینکه زمان بیشتری در خانه و در کنار خانواده هستند، هم می توانند شادمان باشند و هم متعجب. ممکن است سوال هایی در خصوص کرونا از ما بپرسند که باید با توجه به سن و میزان درک شان با آن ها صحبت شود؛ به طوری که بچه ها به هیچ وجه نگران از دست دادن عزیزان شان نشوند.
بچه ها قطعا باور درستی از مرگ ندارند؛ آن ها مرگ را به صورت اسکلت، شبح یا هیولا مجسم می نمایند که همین موضوع می تواند باعث ترس آن ها و در مواردی واکنش هایی مثل شب ادراری شود.
اجازه تخلیه هیجانی به کودک بدهیم
مریم یوسف نیا، متخصص اطفال است. او درباره روبروه با کودک در شرایط استرس زا به واسطه شیوع این ویروس به شهروند می گوید: اولین و مهم ترین نکته این است که نگذاریم به کودک یا حتی نوجوان استرس یا اضطرابی وارد شود؛ باید اجازه تخلیه هیجانی را به کودک بدهیم و با او صحبت کنیم.
او را در آغوش بگیریم و در عین حال اگر دوست ندارد صحبت کند، او را مجبور به این کار نکنیم. مدیریت شرایط استرس زا در یکی دو ماه اخیر، برای خانواده ها، به ویژه کسانی که در خانه کودک یا نوجوان دارند، برخی مواقع چالش برانگیز است، اما با هوشیاری می توان ذهن کودک را با یک نقاشی یا بازی به موضوعات دیگر منحرف کرد.
طبیعی است اخبار مربوط به بیماری کرونا موجب ایجاد احساساتی نظیر اضطراب، استرس و اطمینان نکردن شود. این احساسات به ویژه در میان بچه ها و نوجوانان در سنین مختلف سخت جبران می شود. به طور کلی بچه ها به طرق مختلف به این احساسات واکنش نشان می دهند، اما آن ها در روبروه با رویداد هایی همچون تعطیلی مدارس و لغو برنامه ها و دوری از دوستان بیش از پیش به حمایت های عاطفی احتیاج دارند؛ زیرا ناخودآگاه این سوال را از خود و والدین شان می پرسند که چرا مهدکودک تعطیل است یا چرا مدرسه ها باز نمی شود.
نشان بدهید بر شرایط مسلط هستید
یوسف نیا به خانواده ها توصیه می نماید: برای صحبت با فرزندان خود که شاید هزار سوال بی پاسخ در ذهن دارند، پیشقدم شوید و حتی درباره بیماری هم تا جایی که برای کودک قابل درک است با او صحبت کنید. در خانه ماندن هم برای کودک خوشایند است و هم می تواند او را عصبی کند.
عظیمسالان باید این واقعیت که بچه ها می توانند در خصوص شرایط فعلی نگران شوند را درک و با او همدلی نمایند. به فرزندان خود مرتبا اطمینان بدهید که بیماری کرونا به خصوص برای بچه ها و نوجوانان خطرناک نیست و آن ها فقط باید نکات بهداشتی را رعایت نمایند.
نقش اصلی والدین در مدیریت اضطرابی که کاملا هم طبیعی است، این است که نشان بدهند بر شرایط مسلط هستند و با خونسردی به فرزندان خود بگویند اینکه از تو می خواهیم دست هایت را بشویی و در خانه بمانی، برای این است که هم از خودمان و هم از سایر افراد جامعه مراقبت کنیم؛ یعنی اینکه ما علاوه بر خودمان به اطرافیان مان فکر نموده و اهمیت می دهیم و قطعا این شرایط موقت است.
همه چیز به والدین برمی شود
انگار یک دنیای پرهیاهوی پراسترس ناگهان با یک زنگ تفریح روبرو شده باشد. باید به شرایط فعلی این گونه نگاه کنیم. نگاه الهام شیرازی، روانشناس کودک و نوجوان، به شرایط فعلی این گونه است. او به شهروند می گوید که در خصوص اینکه اوضاع فعلی به خودی خود می تواند بر کودک تأثیر بد بگذارد، مخالف هستم.
همه این تصورات مخصوص عظیم ترهاست؛ بچه ها در صورتی که از فرصت در خانه ماندن لذت کافی ببرند، بسیار هم شادمان خواهند بود. این عظیم تر ها هستند که استرس خود را به بچه ها منتقل می نمایند. به نظر من بچه ها را باید رها کرد؛ در این روز هایی که توجه بیشتری از پدر و مادر می گیرند و می توان گفت: مثل تابستان آزاد و رها از مقررات مدرسه هستند و در عین حال تکالیف خود را از روش های مجازی می گیرند و انجام می دهند.
استرس در همه بحران ها طبیعی است و مسئول مدیریت آنعظیم تر ها هستند
آموزش های کنترل رفتار و زندگی کردن در لحظه مواردی است که این روانشناس به آن اشاره می نماید: البته منظورم بچه ها و نوجوانان نیستند بلکه ما عظیم تر ها در وهله اول می توانیم از فرصت بیشتر در خانه بودن و دورکاری لذت ببریم؛ همین که توقعات در همه چیز در شرایط بیماری کمتر شده می تواند موجب آرامش بیشتر شود.
با این حال زحمت هایی مثل کار های مضاعف شست و شو و ضدعفونی کردن خرید ها می تواند کمی فشار عصبی ایجاد کند؛ اما به طور کلی اخبار منفی اصولا ماجرایی است که در هر بحرانی وجود دارد، در سیل و زلزله و حوادث طبیعی هم شرایط استرس و اضطراب برای مردم ایجاد می شود و این عظیم تر ها هستند که باید خودشان را مدیریت نمایند و بر همه چیز مسلط باشند. حفظ یک برنامه منظم و قابل پیش بینی می تواند در بچه ها احساس آرامش خاطر بیشتر به وجود آورد.
از بازی های ابتکاری، خنده و قلقلک غافل نشوید
بیایید ابتکار عمل داشته باشیم؛ بچه ها این روز ها کمی به توجه بیشتر احتیاج دارند. یک جست وجوی ساده هزاران راه ابتکاری برای سرگرم نگه داشتن کودک و معتدل کردن شرایط پیش روی ما می گذارد. شیرازی از بازی های ابتکاری در خانه با کمترین وسایل به عنوان مثال نام می برد و در عین حال توصیه می نماید: فقط باید حوصله کنیم؛ البته همه اش هم لازم نیست با بچه ها بازی کنیم؛ یک ساعت هایی را برای بچه وقت بگذاریم، کافی است.
بقیه روز بر عهده خودشان است. بچه باید یاد بگیرد خودش را در خانه سرگرم کند. والدین مسئول پرکردن کل وقت کودک نیستند.
اگر عظیم تر ها با بچه ها سرگرم باشند به خودشان هم یاری می شود که استرس و اضطراب شان را کم نمایند. الهام شیرازی معتقد است: شرایط به نحوی است که نباید به خودمان و بچه ها مان سخت بگیریم؛ با بچه ها بازی کنیم و ببینیم همین وقت گذرانی های ساده، خنده و قلقلک دادن بچه ها چقدر از فشار روحی خودمان هم کم می نماید.
من از همه پدر ها و مادر ها می خواهم تا حدی که می توانند اضطراب و نگرانی های خود را مدیریت نمایند و نگرانی هایی که در بیشتر موارد بیش از حد است را اصلا در حضور فرزندان خود بروز ندهند؛ این دقیقا یعنی خودداربودن و کنترل کردن احساسات؛ بچه ها برای احساس ایمنی و امنیت به والدین خود متکی هستند.
منبع: فرادیدایرانیرو: ایرانیرو: سفر به زیباترین شهرهای ایران، تبریز، مشهد، اصفهان، شیراز، یزد
dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری
بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما