اوراد نیمروز یک رمان ملی است - دوست بلاگ

علیمرادی در گفت وگو با ایبنا در شرح اثرش اظهار کرد: اوراد نیمروز اثری است که من نزدیک به سه سال روی آن وقت گذاشتم؛ دلم می خواست یک رمان ایرانی بنویسم. در این رمان پنج زبان آمده است؛ از آرگو و آرکائیک تا لحن متن های بین النهرینی و این جدا از لحن های شخصیت هاست که هر کدام لحن خاصی برای خود دارند.

وی ادامه داد: اوراد نیمروز یک رمان ملی است. در این اثر زبان برای من اهمیت بسیار زیادی داشت؛ چراکه احساس می کنم، زبان نوشتاری ما بسیار فقیر است؛ یعنی زبان نوشتاری ما یک زبان ترجمه ای و روزنامه نگاری به خود گرفته است؛ بنابراین غنای زبانی برای من بسیار مهم بود؛ البته غیر از اینکه به لحاظ فرمی و ساختاری و محتوایی و فکری خیلی روی اثر کار کردم.

این نویسنده با اشاره به داستان نگارش رمان برگزیده اش گفت: داستان نگارش این اثر به این شکل بود که من در ابتدا آمدم تا یک داستان کوتاه جاده ای بنویسم؛ چراکه زمانی نوشتن این اثر را شروع کردم که خیلی در سفر بودم. کم کم وقتی شروع به نوشتن کردم متوجه شدم که ظرفیت این سوژه بیشتر از آن چیزی است که فکر می کردم، از این رو به سراغ نوشتن داستان بلند رفتم.

وی اضافه نمود: پیش خودم گفتم می توانم در 100 صفحه یک داستان جاده ای بلند بنویسم. بعد رفته رفته متوجه شدم که باز ظرفیت این موضوع بیش از این هاست و این طور کار به سمت نگارش یک رمان پیش رفت. من در ادامه روی چفت وبست های فرمی و روایی و زبانی کار کردم و این برای من کار خیلی سنگینی بود. واقعیت این است که بین 17 - 18 کتابی که از من در حوزه های مختلفی مثل فرهنگ شفاهی، تاریخ، ادبیات داستانی بزرگسال و نوجوان منتشر شده است، این اثر نفسم را گرفت، از بس که کار سختی بود.

علیمرادی در شرح سفرهایی که برای نگارش این اثر انجام داده است، گفت: من پیش از شروع کتاب، سفرهای متعددی به کویر داشتم؛ اما با شروع نگارش سفرهایم دوباره شروع شد و برای مثال سفری را از خراسان شروع کردم و به سمت بیرجند و زابل رفتم و آنجا به بلوچستان و بعد از آن به بم. البته این خاتمه ماجرا نبود و سفرهای من به کویر ادامه داشت و هر روز سر از منطقه ای کویری درمی آوردم.

وی اضافه نمود: من شهر به شهر و ده به ده از کویر مرکزی گذشتم؛ البته همه این سفرها برای رمان نبود و شاید بیشتر برای اشتیاقی بود که به دیدن این بخش از ایران داشتم. همه این تجارب و آن علاقه تاریخی و آن فهم تاریخی که از ایران و رویداد هایی که در آن رخ داده بود، روی هم جمع شد و در نهایت اوراد نیمروز را به وجود آورد.

شایسته تقدیر سیزدهمین جشنواره ادبی جلال آل احمد با اشاره به داستان رمان گفت: در اوراد نیمروز ما شخصیتی به نام بهمن محسنی داریم که تهرانی است و دکتری تاریخ دارد. او می خواهد رساله خود را درباره صفاریان بنویسد. بهمن زنی به نام پریسا دارد. او به یکباره همه چیز را ول می نماید و به دل کویر می زند، درست مثل کاری که من کردم. بهمن به کویر لوت می رود و آنجا در کویر سرگردان می شود.

وی ادامه داد: او به دنبال روستایی به نام ملک محمد می شود؛ اما از هرکسی که سوال می نماید به او می گویند که چنین روستایی وجود ندارد. بهمن بعد از کلی کوشش به این روستا می رسد؛ روستایی که در آن سه خانوار زندگی می نمایند و از هزار سال پیش تا به امروز هیچ ارتباطی با دنیا ندارند و ارتباط شان کاملا قطع است. ملک محمد یک وادی اسطوره ای است. من این مکان را به عنوان نماینده کیفیت فرهنگی حاشیه جنوب انتخاب کردم؛ چراکه رویدادهایی که در آن روستا اتفاق می افتد تماماً اسطوره ای است.

علیمرادی در خاتمه اظهار کرد: من سعی کردم هم یک رمان اندیشه ورزانه بنویسم و هم یک رمان پرکشش برای همه طیف های جامعه کتاب خوان. یعنی کاری کنم که اگر یک کتابخوان عام هم کتاب را دست گرفت، نتواند کتاب را زمین بگذارد و اگر یک کتابخوان حرفه ای و ادبیاتی هم به سراغ کتاب رفت از اثر و لایه های زیرین آن لذت ببرد.