مقاله: باسیلیکای فراری ونیز (ایتالیا)
به گزارش دوست بلاگ، از میان شاهکارهای هنری و آثار دیدنی داخل کلیسا از هنرمندان و مجمسه سازان رنسانس، قابل توجه ترین نقاشی، نقاشی عروج مریم مقدس کشیده شده در سال 1518 اثر نقاش معروف ایتالیایی تیشن است. این نقاشی در بالای محراب قرار داشته و به خاطر سبک خلاقانه و رنگ های روشنش دنیای نقاشی را برای همیشه تغییر داد. در Frari دو اثر از Titian وجود دارد. از آنجا که به شکل غافل گیرانه ای شاهکارهای کمی از او در شهر محل تولدش وجود دارد، در نتیجه بودن این دو اثر در این کلیسا قابل توجه است. در جناح چپی کلیسا دیگر نقاشی او یعنی Madonna di Ca Pesaro قرار دارد که بین سال های 1519 تا 1526 کشیده شده است. در این نقاشی او با قرار ندان مریم مقدس و مسیح نوزاد در مرکز نقاشی، سنت ها را شکست. او آنها را در میان افراد دیگر و بدون هیچ تاکیدی کشیده است و ترکیب بندی دینامیک تری خلق کرده است. همسر او مدل مریم مقدس شد که کمی بعدتر در زمان به دنیا آوردن بچه اش از دنیا رفت. تیشن این نقاشی را برای یکی از ثروتمندترین خانواده های ونیز یعنی خانواده Pesaro نقاشی کرد.
کلیسای فراری در منطقه سن پولوی ونیز و در میدان دِی فراری قرار گرفته است. در تور ایتالیا در ونیز با گذر از کوچه های پیچ در پیچ می توانید به این نقطه برسید. نزدیک ترین ایستگاه اتوبوس آبی شهر به این مکان، ایستگاه سینت توما (San Toma) است. مبلغ ورودی کلیسا 3 یورو بوده و بازدید از کلیسا حدود 20 دقیقه زمان نیاز دارد و در میان شلوغی و زرق و برق خیابان های ونیز و جاذبه های معروفش این مکان فرجه ای عالی برای کمی آرامش و استراحت است. با بلیت 10 یورویی Chorus Pass که 16 کلیسای شهر را پوشش می دهد می توانید با قیمت مناسب از این کلیسا و دیگر کلیساها دیدن کنید.
برادران روحانی وابسته به قدیس فرانسیس در سال 1222 به ونیز آمدند، ولی هیچ خانه ثابتی در شهر نداشتند تا این که Doge Jacopo Tiepolo در سال 1236 مقداری زمین خالی به آنها داد. کلیسایی که آنها ساختند، کوچکتر از آنی بود که در زمان حاضر وجود دارد. ساخت کلیسای کنونی در سال 1340 شروع شد و چون که فرآیند ساختش کند بود کلیسای قدیمی تا سال 1415 استفاده می شد. کلیسای جدید در سال 1442 تمام شد و در سال 1492 تقدیس شد و برای عروج مریم مقدس وقف شد. نقشه این کلیسا به Fra Scipione Bon نسبت داده می شود؛ او در این کلیسا دفن شده است.
منبع مقاله: باسیلیکای فراری ونیز (ایتالیا)