بازیگر خنده بازار: هر کس مرا می شناسد، لبخند می زند! - دوست بلاگ

خبرنگاران - منیر گرجی: با اینکه در حال حاضر از خنده بازار خبری نیست اما حامد تهرانی با اجرای خود در شبکه جام جم در صحنه است و تأکید می نماید: کار و پیشه اولیه او نه بازیگری است و نه اجرا، بلکه پیشه اصلی اش آهنگسازی است و برای فیلم و تله فیلم های زیادی هم آهنگسازی نموده است و ترجیح می دهد که به این حرفه جدی تر ادامه دهد. تهرانی سال های نوجوانی اش را در محله سرسبز زندگی می نموده و علائق و خواسته های هنری اش در این محل شکوفا شده است. گفت وگوی ما را با این همسایه دیرینه می خوانید.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

بازیگر، مجری یا آهنگساز؛ کدام یک پیشه اصلی شماست؟

همه اینهایی که که شما گفتید شاخه ای از هنر است و من در این رشته ها فعالیت داشتم، اکنون هم در هر سه شاخه مشغول به فعالیت هستم، اما علاقه شخصی خودم آهنگسازی است، چون از کودکی هر فرصتی که برایم پیش می آمد آهنگسازی می کردم، از طرفی اجرا را هم دوست دارم و اجرایی هم که من در جام جم دارم متفاوت از اجراهای جدی است که شاهد هستید و دلیل آن هم این است که طنز در این اجرا جاری است و باید رویکردی شاد داشته باشد و این نوع اجرا درروحیه خودم هم تأثیر خوبی داشته و بازتاب خوبی بین بینندگان این شبکه داشته است.

خانواده چقدر در شکوفا شدن استعداد بچه ها نقش دارند؟

شاید اگر مرحوم پدرم متوجه استعداد من نمی شد و خودم هم جدی آن را دنبال نمی کردم الان یک آهنگساز نبودم. مادرم می گوید از کودکی دوست داشته ام که ساز بزنم و با اسباب بازی هایی که صدا از آنها در می آمده ارتباط خوبی داشته ام، از این رو پدرم مرا به کلاس های موسیقی فرستاده و در دوران دانشگاه هم مرا همراهی و تشویق می کردند. در کل خانواده نخستین کسانی هستند که به هوش و استعداد بچه هاشان پی می برند.

اجرایی که شما دارید به صورت زنده است و وقتی پای طنز هم به میان می آید کار کمی مشکل می گردد؟ این طور نیست؟

در اجرای زنده باید تسلط کاملی داشته باشیم، مخصوصاً اینکه این برنامه برای ایرانیان خارج از کشور پخش می گردد و حتی مورد توجه هموطنان داخل کشور هم قرار گرفته و چون طنز هم چاشنی آن شده است باید با احتیاط به آن عمل کنیم و ما هم که تجربه اجرا را به تازگی به دست آورده ایم به سختی آن واقف هستیم و با همکاری و همیاری تهیه نماینده و همکاران تا به حال از پس آن بر آمده ایم.

در مجموعه خنده بازار برای اجرای نقش فرزاد حسنی چه پیغام هایی داشتید؟

در سیما برنامه هایی بود که مردم دوستشان داشتند مانند 90، پارک ملت و برنامه های دیگر و گاهی مردم انتقاد به آن داشتند که ما در اجرای ما به ازا آن را به تصویر می کشیدیم و خیلی هم مورد تأیید و حمایت قرار گرفته بود.

در اجرای شما، ما به ازای فرزاد حسنی را اجرا کردید، او عکس العملی در این باره نشان داد؟

اتفاقاً در این مورد من با فرزاد مشورت کردم و از خودش یاری گرفتم و خدا را شکر خیلی هم خوب شد و فرزاد هم بسیار راضی بود.

امکان دارد شما هم روزی به یکی دیگر از شاخه های هنر که خوانندگی هست رو بیاورید؟

امکان ندارد که من روزی خوانندگی کنم، اینکه اعتماد به نفس داشته باشم خیلی خوب است اما هیچ گاه این کار را نمی کنم و سعی می کنم همان آهنگساز باقی بمانم. شاید من به هر هنری علاقه داشته باشم اما این دلیل نمی گردد که من در هر کدام از آنها مشغول باشم.

چه مواقعی و زمانی آهنگسازی می کنید؟

آهنگسازی وقت و زمان مشخصی ندارد، زمانی نیمه شب ذهنت فعال می گردد و احساس می کنی که باید بسازی و زمانی حال بسیار خوبی داری و آن موقع است که تو می توانی برترین را بسازی زمانی هم حال خوبی نداری و آن وقت هم موسیقی های خاص خودش را می سازم، در کل آهنگسازی بستگی به حس و حال آدم دارد.

همچنان دوست دارید در اجراهایتان طنز را پیشه کنید؟

اتفاقاً در پی فرصت هستم که اگر روزی پیشنهاد بازی در نقش جدی داشته باشم حتماً قبول کنم هر چند که نقش جدی داشته ام اما الان به نقش جدی جدی تر نگاه می کنم.

برخورد مردم با تماشا یک چهره تلویزیونی در محله چگونه است؟

عکس العمل ها فرق دارد، اما نخستین برخورد هر کسی که ما را می شناسد لبخند است، بعضی ما را نمی شناسند و کسانی هم که ما را می شناسند با ما به خوبی برخورد می نمایند و انرژی مناسبی هم به ما می دهند.

شما سال ها ساکن محله سرسبز بودید، شنیده ام بخاطر شلوغی از اینجا رفته اید با توجه به شلوغی و ازدیاد جمعیت در همه جای تهران، حالا از این جابه جایی ناراحت نیستید؟

درست می گویید، اما شرایط به گونه ای بود که باید می رفتیم. اما ما پس از رفتن هنوز هر هفته به این محل سر می زنیم. در کل این تنها منم مثل خیلی ها به محله و خانه ای که سال ها در آن زندگی نموده عشق می ورزم و دوستش دارم، من هم هنوز این محل را از آن خود می دانم و خدا را چه دیدید شاید دوباره روزی به این محل برگردیم. سال های نوجوانی ام را در محله سرسبز زندگی کردم و علائق و خواسته های هنری ام در این محل شکوفا شده است، ولی وقتی که سکوت و خلوتی از محله سرسبز فاصله گرفت، خانواده هم سعی کردند که به جایی بروند که سکوت و آرامش بیشتری در آن وجود داشته باشد و ما هم بر خلاف میل باطنی به تبعیت ازخانواده به محلی دیگر رفتیم ولی همچنان با دوستانمان در این محل درارتباط هستیم و مانند گذشته و به یاد گذشته در میدان های نارمک دوچرخه سواری هم می کنیم.

شلوغی این محل از چه نظر برایتان آزاردهنده بود؟

البته به قول شما الان شلوغی همه جا وجوددارد، اما مدتی ما در یکی از میدان های نارمک زندگی می کردیم و اگر ما قرار بود مهمانی به خانه مان بیاید محال بود که جای پارک ماشین برایش پیدا گردد و همین که جای پارک اتومبیل پیدا نمی کنی یکی از دلایلش بود، تردد در پیاده روها هم به خاطر وجود جمعیت برای رفتن به مرکز خرید نارمک و هفت حوض هم مزید بر دلیل شده بود و اینها از دلایل رفتن ما از این محله بود.

--

منتشر شده در خبرنگاران محله منطقه 8 به تاریخ 1393/1/25