آشنایی با پدران و فرزندان مشهور دنیای ورزش - دوست بلاگ

چزاره هرچند در دوران خودش اسطوره بزرگی بود ولی در سال های اخیر افتخارات و نامش تحت الشعاع درخشش پسرش پائولو در تیم ملی ایتالیا و تیم میلان نهاده شد؛ آنهم برخلاف اسطوره فوتبال هلند که پسرش وردی مدت زمان کوتاهی را در تیم های بارسلونا، منچستر، سلتاویگو و اسپانیول بازی کرد اما نتوانست همانند کرایف پدر، به ستاره ای برای فوتبال هلند تبدیل شود.

درگذشت این ستاره ها که فرزندان شان هم نامی از خود در فوتبال دنیا به یادگار گذاشته اند، نگاه ها را به سوی ورزشکارانی که فرزندان شان هم توانستند همانند والدین در یک رشته ورزشی افتخار آفرینی نمایند، سوق داد؛ نفراتی که در زیر به بعضی از آنها اشاره می شود:

درخشش بری و پسرانش در بسکتبال

ریک بری 72 ساله که دارای 5 پسر و یک دختر است، در 15 سال بازی در NBA، افتخارات بزرگی را در کارنامه ورزشی اش ثبت و با کسب 25,729 امتیاز جزو 5 بازیکن برتر این رقابتها لقب گرفت. اسکوتر فرزند اول ریک که 49 ساله است، هرچند بسکتبالیست بود اما نتوانست فرصت بازی در لیگ NBA را بدست آورد اما جان فرزند دومش طی سال های 1992 تا 2004 در بعضی تیم های این مسابقات بازی کرد. معروف ترین فرزند ریک، پسر سومش یعنی برنت است که از سال 1995 تا 2009 برای 6 تیم بازی کرد و در سال 2005 به همراه سن آنتونیو اسپرز قهرمان NBA شد؛ عنوانی که باعث شد بری ها دومین پدر و پسری تاریخ NBA لقب بگیرند که جام قهرمان این رقابتها را بدست آورده اند. دریو هم زیاد معروف نبود، هرچند در NBA بازی کرد. کانیون پسر آخر ریک هم در کالج بسکتبال چارلستون تمرین می نماید.

ستاره های برزیلی والیبال

برناردو (روچا دِ) رزنده، بازیکن و سرمربی تیم ملی والیبال برزیل که از نظر کسب مدال به عنوان پرافتخارترین سرمربی دنیا شناخته می شود. او در دوران بازیگری، علاوه بر کسب قهرمانی ها مختلف در عرصه ملی و بازیگری، به مدال نقره المپیک 1984 لس آنجلس رسید و در عرصه سرمربیگری یک مدال طلا (2004 - آتن) و دو نقره (2008 - پکن و 2012 - لندن) را بدست آورده است. پسرش یعنی برناردو، بازیکن و کاپیتان فعلی تیم ملی والیبال برزیل است که یکی از بهترین پاسورهای چند سال اخیر دنیا به شمار می رود. او به همراه پدرش دو مدال نقره در المپیک و چندین قهرمانی در مسابقات لیگ دنیای و رقابتهای دیگر معتبر والیبال باشگاهی و ملی دنیا کسب نموده است. همین افتخارها برای انتخاب رزنده ها به عنوان بهترین پدر و پسر والیبال دنیا کافی است...

برایانت، کری ، گوکاس و هیل های معروف

برایانت ها هم از چهره های معروف بسکتبال آمریکا هستند که البته پسر از پدر مشهورتر است. کوبی بین برایانت که تا دسامبر سال 2015 در پست شوتینگ گارد برای تیم لس آنجلس لیکرز بازی می کرد، قهرمانی 5 دوره رقابتهای NBA را کارنامه دارد. وی که یکی از بهترین بازیکن های بسکتبال و برترین ورزشکارهای تاریخ به شمار می رود، در دو المپیک 2008 - پکن و 2012 - لندن مدال طلا گرفت. پدرش جوزف واشنگتن (جو) برایانت هم طی سال های 1975 تا 1983 در NBA بازی کرد و پس از آن راهی اروپا شد تا در تیم های ایتالیایی و فرانسوی، دوران قهرمانی اش را ادامه دهد. او از سال 2002 وارد جرگه مربیگری شد اما تنها راهنمایی تیم های دسته های پائین تر از NBA و کشورهای آسیایی را عهده دار بوده است.

جالب است بدانید سه نسل از خانواده گوکاسها یعنی مت پدر، پسر و نوه سابقه بازی در لیگ مطرح NBA را داشته اند که مت بزرگ به همراه پسرش، نخستین پدر - پسر تاریخ این رقابتها بودند که به عنوان قهرمانی این جام دست یافته اند. بیل و لوک تئودور والتون دیگر پدر-پسرهای مطرح بسکتبال NBA و دنیا هستند که پدر در سال های 1977 و 1986 و پسر در سال 2009 و 2010 قهرمانی این مسابقات را تجربه نموده اند. همچنین پدر و پسر هیل یعنی کلوین و گرانت هم چهره های شاخصی در بسکتبال آمریکا بودند که گرانت پسر، علاوه بر کسب افتخارات بسیار در NBA، توانست با تیم ملی آمریکا فاتح مسابقات المپیک 1996 - آتلانتا شود.

همچنین دل و استفان کری از ستاره های قدیم و جدید بسکتبال آمریکا هستند. دل 51 ساله، از سال 1986 تا سال 2002 در 5 تیم معتبر NBA بازی کرد اما اوج افتخاراتش به حضور در تیم شارلوت هورنتس بین سال های 1988 تا 1998 برمی شود که 9839 امتیاز بدست آورد که 929 امتیاز آن ماحصل پرتاب های 3 امتیازی بود. پسرش استفان که 28 ساله است و از سال 2009 تا به امروز در تیم گلدن استیت بازی می نماید، همانند پدرش در پرتاب های 3 امتیازی مهارت خاصی داشته و بهترین شوت زن 3 امتیازی NBA است. او سال 2015 بعد از قهرمانی در این مسابقات، بهترین بازیکن فصل هم لقب گرفت.

فامیل های معروف فوتبال انگلستان

هری ردنپ بازیکن پیشین و مربی فعلی انگلیسی است که در تیم های وستهام، بورنموث، برنتفورد، سیاتل ساندرز و بورنموث بازی نموده، در تیم های بورنموث، وستهام، پورتس موث، ساوت همپتون، تاتنهام و کویینز پارک رنجرز مربیگری نموده و از ابتدای سال سرمربی تیم ملی اردن شده است. او پدر جیمی ردنپ و دایی فرانک لمپارد است. جیمی ردنپ که پیشینه 17 بازی برای تیم ملی انگلستان را دارد، تا سال 2005 که از دنیای فوتبال خداحافظی کرد، برای تیم های بورنموث، لیورپول، تاتنهام و ساوت همپتون به میدان رفت اما به اندازه پسر عمه اش یعنی فرانک لمپارد، مشهور نبود. لمپارد یکی از ستاره های فوتبال انگلستان بود که 106 بازی ملی و 29 گل زده در کارنامه دارد. او در دوران بازیگری برای تیم های وستهام، سوانزی، چلسی و منچسترسیتی بازی کرد و در سال 2015 به تیم نیویورک سیتی پیوست.

خانواده جالب تامپسون

میکال تامپسون هم به همراه دو پسرش لوکا و میشل جزو بازیکنان مطرح بسکتبال هستند که با قهرمانی کلای به همراه گلدن استیت در سال 2015، به چهارمین پدر-پسر قهرمان NBA تبدیل شدند. البته ترایسی، دیگر پسر میکال هم بازیکن مطرحی در بیسبال است. میکال یکی از مفاخر بسکتبال آمریکاست که طی سال های 1978 تا 1991 در بالاترین سطح NBA بازی کرد و سال آخر دوران بازیگری اش را برای تیمی ایتالیایی به میدان رفت. او در 13 سال حضورش در NBA توانست 12810 امتیاز بگیرد تا در تالار مشاهیر این رقابتها قرار بگیرد و در سال 2015 خیابانی را در شهر ناسائو به نامش کردند. البته کلای هم که از سال 2011 به تیم گلدن استیت پیوست و با این تیم پیروزیت های زیادی بدست آورد، در سال 2014 با تیم ملی آمریکا به مقام قهرمانی دنیا دست یافت. او همچنان به افتخارات خانواده تامسون ادامه می دهد. جالب است بدانید دیوید پسر عموی میکال، هم یکی از بازیکنان مشهور NBA بوده است.

خانواده استثنایی بوکس

کَسیوس مارسلوس کلی جونیور که بعد از مسلمان شدن، نامش را به محمد علی تغییر داد، یکی از ستارگان بزرگ بوکس حرفه ای دنیا است. او که مدال طلای المپیک 1960-رم را در کارنامه دارد، در دوران قهرمانی، 56 پیروزی، 37 ناک اوت و 5 شکست را بدست آورد تا یکی از مشهورترین بوکسورهای سنگین وزن دنیا لقب بگیرد. محمدعلی در سال 1966 از حضور در ارتش آمریکا برای جنگ ویتنام سرباز زد و 5 سال از حضور در مسابقات مختلف محروم شد، در سال 1981، رسما دستکش های خود را آویزان کرد. از آنجائیکه دخترش لیلا علی، به رشتهٔ پدر علاقه فراوانی داشت، از سال 1999 بوکس حرفه ای را شروع کرد. او در هر 24 مسابقه رسمی بوکس حرفه ای خود پیروز شده (21 ناک اوت و 3 رای داوران) و قهرمان دسته میان وزن بالای فدراسیون بین المللی مشت زنی زنان (2002-2007) و شورای دنیای مشت زنی (2006-2007) بود. علیها مشهورترین پدر-دخترهای ورزش دنیا هستند.

کرانچارها، چهره های خاص کرواسی

بعد از مالدینی ها، کرایف ها و ردنپ ها، در عرصه فوتبال می توان از کرانچارها نام برد. زلاتکوی پدر که در ایران در تیم های پرسپولیس و سپاهان مربیگری کرد و با سپاهان قهرمان لیگ و جام حذفی شد. وی که در دوران بازیگری در دو تیم ملی یوگسلاوی و کرواسی بازی کرد، در عرصه مربیگری توانست تیم ملی کرواسی را بدون باخت به جام دنیای 2006 رسانده و در آن رقابتها راهنمایی تیم ملی کشورش را برعهده بگیرد. پسرش نیکو هم سابقه بازی در تیم های دینامو زاگرب، پورتث موث، تاتنهام و دیناموکیف را داشته و تاکنون 74 بازی ملی هم برای تیم ملی فوتبال کرواسی انجام داده است.

قهرمانان پیست با یک حادثه تلخ

رالف دیل ارنهارت و پسرش از قهرمانان شناخته شده مسابقات فرمول یک و رالی بوده و هستند. دیل در دوران فعالیتش 7 قهرمانی و 76 برد بدست آورد و بدون هیچ تردیدی می توان او را بهترین راننده مسابقات نسکار تا زمان مرگش برشمرد. این راننده آمریکایی که سلطان پیست بود، در 18 فوریه سال 2001 و در رقابتهای ناسکار -دیوتا 500 - بعد از برخورد با یکی از ماشین ها و دیوار حاشیه محل مسابقه، به شدت از ناحیه سر مصدوم شد و ساعتی بعد در بیمارستان هالیفاکس و در سن 49 سالگی درگذشت، درحالیکه پسرش بدون اطلاه از تصادف پدرش، به رقابت ادامه داد. دیل ارنهارت پسر هم از 24 سالگی بصورت رسمی وارد این مسابقات شد که به خوبی راه پدرش را ادامه داد و امروز با 10 قهرمانی 88 پیروزی، جزو بهترین رانندگان فرمول یک در ناسکار است. ضمن اینکه او دارای یک قبرستان اتومبیل های مسابقه در خانه ای در کارولینای شمالی است.

هاکی و هالهای دو ملیتی

رابرت ماروین هال و پسرش برت اندرو هال داستان جالبی در هاکی روی یخ دارند. رابرت، یکی از ستاره های بزرگ تاریخ این رشته در کانادا محسوب می شود. سرعت باورنکردنی اش در حرکت با اسکی باعث طرفداران لقب جت طلایی را برای به کار بندند و به خاطر افتخاراتش، در سال 1983 به تالار مشاهیر هاکی راه یافت. برت اما برخلاف پدرش، تصمیم گرفت در تیم ملی آمریکا به میدان برود. او یکی از رکوردداران این رشته بوده زیرا در 50 بازی، 50 گل به ثمر رسانده و در نهایت لقب برت طلایی را بدست آورد. کسب مدال نقره المپیک زمستانی در سال 2002 و مدال طلای جام دنیای 1996 در کشور کانادا، جزو افتخارات این بازیکن مطرح است که باعث شد در سال 2009 به تالار مشاهیر راه یابد. این افتخار باعث شد هالها نخستین پدر و پسری لقب بگیرند که به این تالار راه یافته اند.

سه نسل نوآ و سه ورزش

خانواده نوآ در سه رشته مختلف پیروز به کسب عناوین معتبری شده اند. زاچاری، پدر بزرگ خانواده که یک فوتبالیست کامرونی بود و در سال 1961 به همراه تیم نانت، قهرمان لیگ فرانسه شد. پسرش یانیک که ترجیح داد ملیت فرانسوی داشته باشد، در رشته تنیس مقام های زیادی بدست آورد که مهمترین آنها قهرمانی اوپن فرانسه در سال 1983، نایب قهرمانی اوپن استرالیا در سال 1990 و کسب دو عنوان سومی در اوپن ویمبلدون در سال های 1979 و 1985 است. نوه زاچاری یعنی یوآخیم اما یک بسکتبالیست مطرح است که علاوه بر بازی در تیم های مختلف NBA، به همراه تیم ملی فرانسه به عنوان نایب قهرمانی مسابقات جام ملت های اروپا در سال 2011 دست یافته است.

بیس بال و گریفی ها

جورج کنت (کن) گریفی Ken Griffey Sr بیس بالیست 66 ساله که پدر یکی از مشاهیر بیس بال آمریکا یعنی جورج کنت (کن) گریفی جونیور Ken Griffey Jr است. گریفی کوچک که امروز 47 ساله است، بعد از 22 سال بازی در لیگ اصلی بیس بال (MLB) در سرانجام فصل 2010 با پیراهن سیاتل مارینرز از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد. این پدر و پسر رکوردهای جالبی را در مسابقات بیس بال آمریکا از خود به یادگار گذاشته اند. البته فیلیپه و مویسس آلو جزو دیگر ستارگان پدر و پسر رشته بیس بال هستند که قهرمانی ها متعددی را در دوران بازیگری خود بدست آورده اند.

ایرانی های مشهور، از فوتبال تا کشتی

علی و محمد پروین در پرسپولیس و پدر در تیم ملی، ناصر، آتیلا و آتوسا حجازی که پدر در تیم ملی و استقلال، پسر در تیم استقلال و دختر در رشته فوتسال، احمدرضا و امیر عابدزاده، ا براهیم و اردلان آشتیانی در تیم پرسپولیس جزو ستاره های قدیم و جدید ایرانی مستطیل سبز هستند که پدران بسیار بیشتر از فرزندان شهرت داشته و دارند. در کشتی اما قضیه کاملا متفاوت است زیرا محمد خادم اَزغَدی تنها یک مدال نقره در مسابقات دنیای 1962 توکیو دارد اما پسرانش امیررضا و رسول از اسطوره های کشتی ایران و دنیا هستند. امیررضا برادر بزرگتر یک طلا و یک برنز از مسابقات دنیای و دو برنز در المپیک را در کارنامه دارد اما رسول که امروز رئیس فدراسیون کشتی است، یک طلا و یک برنز در المپیک و دو طلا و یک نقره در مسابقات دنیای کسب نموده است. البته عسگری محمدیان و پسرش محمدحسین هم در عرصه بین المللی کشتی افتخار آفرین بوده اند. همچنین نیلوفر اردلان که پدرش اسماعیل دروازه بان بوده و امروز در این بخش مربیگری می نماید، به عنوان کاپیتان تیم ملی فوتسال ایران پیروزیت های زیادی را در عرصه های بین المللی بدست آورده است.