90 دقیقه اوت بازی در فوتبال ایرانی! - دوست بلاگ

خبرنگاران، احسان محمدی- در فوتبال واقعیت هایی وجود دارد که ممکن است ما از آن لذت نبریم اما تقریباً غیرقابل تغییر هستند:

1- طرفداران فوتبال از تیم شان در درجه اول پیروزی می خواهند بعد بازی شورانگیز.

2- در خاتمه فصل جام را به تیمی می دهند که بیشترین بازی را برده و بیشترین امتیاز را کسب نموده نه زیباترین نمایش را ارئه نموده است.

3- برای یک سرمربی، بُرد 1-0 از سه تساوی هیجان انگیز 3-3 ارزش بیشتری دارد.

همین سه نکته کافی است. حتماً کسانی هستند که این قاعده ها را قبول ندارند و می گویند ما فوتبال را برای زیبایی اش دوست داریم نه نتیجه گرایی صرف اما در فوتبال تیم هایی که جام می برند بیشتر از شورانگیزهای بازنده به خاطر سپپرده می شوند و خیلی وقت ها به درست یا غلط تمام عملکرد یک مربی را با نگاه به جام هایش قضاوت می نمایند و بر اساس آن دستمزد می دهند.

پرسپولیس با یک نتیجه تکراری پیکان را شکست داد. 1-0 با گل احمد نوراللهی. مثل همواره بعد از گل عقب نشست و مثل همواره چیزی نمانده بود سه امتیاز را از دست بدهد. در آخرین دقیقه بازی سیدجلال حسینی توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید تا باز هم سوپرمن پرسپولیس لقب بگیرد گرچه کلین شیت را به حساب حامد لک نوشتند.

در این بازی همان طور که انتظار می رفت پیکان روی پرتاب های اوت نادر محمدی حساب نموده بود. این بازیکن آن قدر از دست هایش استفاده می نماید که کل ساختار فوتبال را زیر سوال برده است. فوتبال (به معنی بازی توپ و پا) برای او بازی دست و توپ است. با پرتاب های شگفت انگیز خط دفاعی را به هم می ریزد و به رغم اینکه پرسپولیسی ها به این تاکتیک آشنا بودند اما چند بار تا مرز دریافت گل پیش رفتند.

پیکان تیم صاحب مهره ای نیست، این شیوه هم تا امروز جواب داده ولی آیا چیزی به فوتبال افزوده است یا آن را مضحک نموده؟ پاسخ به این سوال تا زمانی که شما عضو کادر پیکان نباشید متفاوت است. آن ها امتیاز می خواهند و جایی در میانه جدول برای خاتمه فصل. خیلی نگران عشق و علاقه شما به فوتبال یا افزودن و کم کردن به جذابیت هایش نیستند! تمام!

پرسپولیس هم نمایش باشکوهی نداشت ولی به نظر می رسد یحیی گل محمدی تا زمان تقویت خط حمله اش دنبال کسب سه امتیازهاست و ایستادن در صدر. او در این بازی بدون مهاجم کلاسیک بازی کرد. امید عالیشاه و وحید امیری هر دو بیشتر به تحرک در بیرون از 18 قدم علاقمند هستند. نه اینکه پرسپولیس مهاجم نداشته باشد، دارد اما یحیی آن ها را به نیمکت تبعید نموده و تنها در دقایق خاتمهی بازی شان می دهد. رفتاری که بوی نارضایتی محض می دهد.

در این بازی احمد نوراللهی باز هم گل سه امتیازی زد تا خاطرات تلخ بازی با استقلال را به فراموشی بسپارد. او حالا گل زن ترین هافبک لیگ برتر فوتبال ایران است و نشان داد بهترین راه تمرکز روی تمرینات است نه هیس نشان دادن به منتقدان.

حالا پرسپولیس با یک بازی کمتر بالاتر از استقلال ایستاده است و در یک قدمی سپاهان است. برای طرفداران این تیم لذتی بالاتر از این اتفاق وجود ندارد حتی وقتی در خلوت شان به کیفیت بازی تیم غر بزنند. کافی است از بازی با گل گهر یک امتیاز بگیرند تا به لطف تفاضل گل قهرمان نیم فصل شوند. از این پرسپولیس هیه چیز بعید نیست. هم قهرمانی نیم فصل هم شکست مقابل سیرجانی ها.

در دیگر دیدارها تراکتور در خانه 2-1 سایپا را شکست داد تا نیم فصل را با رتبه نازل هشتم به خاتمه برساند و مس رفسنجان در ادامه نمایش های خوب خودش 3-1 ذوب آهن را شکست داد تا هم به رتبه نهم بیاید و هم ذوب را اعماق جدول نگه دارد.