انتشار اسناد فوق محرمانه سیا - دوست بلاگ

در سال 1963 یک هواپیمای سری به دور از چشم رسانه ها و مردم جهان در نزدیکی پایگاه سری Area 51 سقوط کرد، اما سیا برای مخفی نگه داشتن عملیات هر ردی از حادثه این پروژه فوق محرمانه را از بین برد.

اکنون برای اولین بار که بسیاری از اسناد مربوط به جنگ سرد از حالت محرمانه خارج شده اند، نظامیانی که در گذشته در پایگاه سری آمریکایی Area 51 خدمت می کردند تصاویری از این هواپیما را که هوشمندانه اما با فناوری های ابتدایی ساخته و سپس سقوط کرد را منتشر نموده اند.

سیا پایگاه Area 51 را در سال 1955 باهدف توسعه و آزمایش برخی از پروژه های نظامی سری در بخشهای دورافتاده بیابان نوادا ساخت.

درحالی که حتی امروز با گذشت بیش از 50 سال این پایگاه هنوز رسما وجود ندارد و بر روی نقشه های جغرافیایی دیده نمی گردد.

در دهه های 50 و 60 پاپگاه Area 51 مرکز اجرای پروژه OXCART ساخت یک هواپیمای جاسوسی بود که باید جایگزین هواپیماهای U2 می شد.

U2 در اولیه سالهای جنگ سرد به خاطر تصاویری که از مکان های استراتژیک دشمنان از ارتفاع بسیار بالا می گرفت مشهور شده بود.

هواپیمای OXCART باید در اتحاد جماهیر شوروی سابق بدون اینکه به وسیله روسها شناسایی گردد ماموریتهای جاسوسی انجام می داد، این درحالی بود که نظامیان پایگاه Area 51 مسئله مخفی کردن هواپیما از چشم ماهواره های شوروی را مطرح کردند.

درحقیقت، شوروی ها می دانستند که آمریکایی ها در حال ساخت چیزی در بیابان نوادا هستند. بنابراین، تکنسینهای آمریکایی یک بازی موش و گربه را با ماهواره های شوروی آغاز کردند. در این عملیات، نمونه های آزمایشی این هواپیما با هر عبور ماهواره های شوروی باید در آشیانه ها مخفی می شدند. اما این تنها راه مخفی نگه داشتن نمونه های آزمایشی نبود. ماهواره های شوروی با استفاده از دوربینهای مادون قرمز می توانستند آثار و ردپاهای محل عبور نمونه آزمایشی را شناسایی نمایند.

یک نمونه آزمایشی از هواپیمای A-12 که در پایگاه Area 51 بر روی یک شاه تیر حمل می گردد

به همین خاطر، آمریکایی ها آغاز به فراوری نمونه های آزمایشی جعلی با اشکال تخیلی تر کردند تا فکر روسها را از هدف اصلی خود منحرف نمایند. به این ترتیب شوروی ها تا زمانی که این هواپیما در نیمه دهه 60 به انتشار عمومی رسید پیروز نشدند طرحهای آمریکایی ها را برای جانشین U2 کشف نمایند.

در مدت انجام حدود 2 هزار و 850 پرواز آزمایشی فوق محرمانه، افراد بسیاری توانستند اشکال عجیب هواپیماهای آینده را به چشم خود ببینند.

از آنجا که به دلیل استفاده از تیتان، کنترل نماینده ها و خلبانهای این هواپیماها دیده نمی شدند مردمی که پرواز این اشیای آسمانی عجیب را می دیدند تصور می کردند که بشقاب پرنده ها را رویت نموده اند و به این ترتیب شایعاتی در مورد حضور فرضی یوفوهای بیگانگان فضایی در بیابان نوادا قوت گرفت.

پایان، این پروژه، هواپیمای Archangel-12 یا A-12 را فراوری کرد که به گفته بسیاری از کارشناسان، اولین هواپیمای نقطه کور و نامرئی برای رادارها بود.

A-12 قادر بود با سرعت 3 هزار و 220 کیلومتر بر ساعت پرواز کند و از سراسر قاره آمریکا در مدت 70 دقیقه بگذرد و در همان زمان از یک شیء 30 سانتیمتری از ارتفاع 27 هزار متری یک عکس با دقت بالا تهیه کند.

حادثه ای که منجر به عملیات پاکسازی شد

باوجود تلاشهای زیاد آمریکایی ها این پروژه ناپیروز بود. زمانی که خلبان کن کالینز که با رمز کن کولمار شناخته می شد مشغول آزمایش هواپیما در ارتفاع پایین بود کنترل خود را در ارتفاع 7 هزار و 620 متری از دست داد، اما توانست با استفاده از سیستم پرتاب جایگاه (اجکت) جان خود را نجات دهد.

این خلبان به تازگی این ماجرا را در یک فیلم مستند بر روی شبکه نشنال جغرافی آمریکا تعریف نموده است. دولت آمریکا کالینز را با دستگاه دروغ سنج آزمایش کرد تا مطمئن گردد که خلبان درباره این حادثه کاملا حقیقت را گفته است.

پس از اینکه کالینز با چتر نجات به روی زمین فرود آمد سه شهروند عادی را سوار بر یک خودروی پیک آپ دیدار کرد. این سه نفر پیشنهاد دادند که وی را تا محل سقوط هواپیما همراهی نمایند.

اما کالینز از آنها خواست که درخلاف جهت لاشه هواپیما حرکت نمایند و به آنها گفت که این هواپیما محتوی یک بمب اتمی است. در پی این حادثه، یکی از مخفی ترین و محرمانه ترین عملیاتهای پاکسازی سیا آغاز شد.

پاکسازی تمام ردپاهای هواپیمای فوق محرمانه

پس از سقوط این هواپیما تیمی از ماموران دولتی وارد عمل شدند و صبح روز بعد بقایای لاشه هواپیما را با یک کامیون به پایگاه Area 51 در نوادا بازگرداندند.

از آن موقع تا 50 سال بعد دیگر هیچکس به Area 51 نزدیک نشد و حتی کسی نمی دانست که چنین محلی وجود دارد.

این عکس یک هواپیمای پرنده سیاه SR-71 را نشان می دهد که از 1966 تا 1990 در خدمت بود. SR-71نسخه تکامل یافته A-12بود که در سال 1968 بازنشسته شد

دیوید رابارگ، مورخ سیا با شرح اینکه چرا امروز پس از گذشت بیش از 50 سال این عکسها از حالت محرمانه خارج شده اند، گفت: امروز دیگر این راز معنی ندارد. به اعتقاد کارشناسان سیا، عکسهای حادثه 1963 دیگر آنقدر برای امنیت ملی مهم نیستند که بخواهند همچنان محرمانه باقی بمانند.

وی اضافه نمود: در سال 2007 سیا حدود یک هزار مدرک و سند مربوط به برنامه OXCART را از حالت محرمانه خارج کرد.

رابارگ گفت: اگر دشمنان آمریکا پیروز می شدند محتوای برنامه OXCART را کشف نمایند می توانستند یک اقدام مقابله به مثل را طراحی نمایند و به همین خاطر این پروژه کاملا محرمانه بود. دولت باید مطمئن می شد که هیچ ردی از این هواپیما باقی نمانده است تا بتواند اطلاعاتی فنی را به قدرتهای دشمن ارائه کند.

براساس گزارش نشنال جغرافی، 93 درصد از این هواپیما از تیتان ساخته شده بود و خود اتحاد جماهیر شوروی این ماده معدنی را فراوری و به آمریکا صادر می کرد بدون آنکه بداند ماده اولیه هواپیمای فوق محرمانه آمریکا را عرضه می نماید.

منبع : مهر نیوز

ایرانیرو: ایرانیرو: سفر به زیباترین شهرهای ایران، تبریز، مشهد، اصفهان، شیراز، یزد

dorezamin.com: دور زمین: آشنایی با زیبایی های دنیا در مجله گردشگری

بانیما: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما